13 Mart 2011 Pazar

bir "neden ben!" isyanı -ya da "n'olur inanma!"-






uzun bir aradan sonra yepyeni bir "karılıksız cevaplıyor" köşesiyle karşınızdayım sevgili dostlar! -aslında bu kez bir cevaptan çok bir soruyla karşınızdayım ama şhhh! bozuntuya vermeyin sakın :)-


ismi lazım değil bir blogger'ımızın (bkz: bizim bir arkadaş) bu güne dek biten/başlayamadan biten ilişkilerinin %100ü aynı sebepten olmuş. karşılaşılan cümlelerin ana fikri genellikle şu "iddialı karakterinden korktum"


hayır, anlamıyorum ama anlamaya çalışıyorum; adam mı yiyor o karakterim? (pardon; arkadaşın karakteri) 


bu şaka gibi olaya mantıklı bir tepki vermek mümkün değil ne yazık ki. biri bana açıklayabilir mi?


sıradaki şarkımız bu şekilde kaçırdığım son adama gelsin:


sezen söylesin: şanıma inanma!


görünüşüme bakıp da sen beni
sakın ha, cin fikirli sanma
hani yağmasan da gürle benim durumum
çalımıma aldanma

okurum, yazarım, konuşurum
kelimelerin efendisi yim amma
aşka gelince enikonu safım
sen şanıma inanma







dip not: kimse almasın seni, yine bana kalasın!


dip not 2: dön, dolaş, yine bana gel!

6 yorum:

TuTsİ dedi ki...

Kaçırdığına hayıflanan kişi
sonrakini fark edemezmiş
mış
muş
Sorun sen de değil belki
yanlış zaman
yanlış insan
dırırınımm
Ben her kaçan uçan koşana taksaydım kafamı ohoooo
önümüzdeki maçlara bakalım de çık yola hayde durma sen
yani o blogger arkadaşa söyle takmasın kafasına

kar dedi ki...

haklısın tutsicim... dediğin gibi yapmalı sanki.. derim o arkadaşa ;)

timeout dedi ki...

ilginc :D
iddiali karakter demek:D

kar dedi ki...

ne baktın, farklı mı geldi? :)

timeout dedi ki...

hiç kimse bana iddaalı karakterin var,olamaz demedi :( :D farklı geldi nolmus! :)

kar dedi ki...

hiç komik değil ama bu!

.

.